... BABAANNEME ...

(RESİM BABAANNEME AİT DEĞİL!)

Ah o gözler…

Ne çok şey anlatır

Bazen bir gülümseme ile kısılır

Bazense hüzün ile yaşarır

Çok şey gördü değil mi o gözler?

En korkuncu olan ölümü bile gördü

Ama en güzeli olan yaşamı

Ve sana sunduğu torunu bile gördü

Onunla yaşama katılmayı bile gösterdi sana!

Yıllarca yolunu aydınlattı bir fener gibi

Şimdide karanlığa doğru gidiyor…

Gittikçe bulanıklaşıyor yol, hatıralar

Gittikçe sararıyor yapraklar

Rengi mi değişiyor her şeyin?

Yoksa 
Yaşam mı rengini kaybediyor?

Kaybolma sen

Çünkü sen

Annesin…

Babamın annesi olan annemsin…

Gözlerin hep baksın

Sevsin beni

Yüreğini göstersin bana

Hep…

Derinlerde olan o KURU KARA kız hep GÜLÜMSESİN bana…