16 Ağustos 2010 Pazartesi

NERDESİN BE ÇOCUKLUK? ÖZLEDİM SENİ…



Çok çabuk geçtin sanki kaçıverdin elimden. Oysa oyunlarımız için daha çok vakte ihtiyacımız vardı.  
Annenin sana vermek için sütünü daha çok zamanı vardı. Seninde anne kucağında uyumak için daha fazla saatlerin.

Aslında vaktin falan yoktu, zamanında yaşandı ve şuandasın. O zamanda hep büyümek istiyordun, yarında - nerede gençliğim? Diyeceksin!

 Özleyebilirsin evet, ona bir şey dediğim yok, hatta güzel bir şey. Ama anını da yaşa!
Sadece şu çocuksu masunluğu fazla kaybetmemeye çalış! Muhakkak kaçacak orası kesin… Ama kuyruğundan, paçasından yakalayıver biraz…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder